Wróciłem z polowania

No tak, tego jeszcze nie było: długonosy biały sąsiad (ja) biega po osiedlu z lassem! O co chodzi? Już wyjaśniam.

W bloku, gdzie mieszkam - bo od ponad miesiąca mieszkam w normalnym bloku, a nie jak wcześniej w domkach jednorodzinnych - mieszkał sobie również pewien pan. Pan miał składzik z surowcami wtórnymi pod zadaszeniem przy bloku. Żeby mu nikt tych surowców nie świstnął, pan uwiązał obok sterty makulatury psa. Pies siedzący całymi dniami na sznurku i załatwiający się 10 cm od własnej miski z jedzeniem (bo sznurek krótki) już mnie nie dziwi: choć takie traktowanie psów nie zdarza się tu bardzo często, to jednak się zdarza.

Ze dwa tygodnie temu pan zniknął - jak się okazało, wrócił do rodzinnej wsi - ale był to pan dobry, więc zabrawszy swoje makulaturowe skarby i zwolniwszy psa-strażnika z obowiązków, spuścił go ze sznurka. Po czym wyjechał.

Pies został. Znienacka bezpański. Gdzie ma pójść? Nie poszedł nigdzie - po prostu kręci się przy bloku.

Słyszałem parę razy, jak obszczekiwał przechodniów, ale że nie robił tego nagminnie, a do mnie nigdy nie miał żadnych ale czy hauhau, więc układy mieliśmy poprawne.

Wierni czytelnicy bloga wiedzą, że sam mam psa (Tajgę) - ze trzy razy mniejszego od psa-ex-strażnika, poza tym mam także Tajgi córkę - niemal 3,5-miesięcznego szczeniaka. Gdy wychodziłem z nimi na spacery, pies-ex-strażnik zawsze nam towarzyszył i usiłował się z moimi psiakami bawić. Ale że duża różnica wielkości, moje psiaki były tym non stop zestresowane. Poza tym Tajga z miesiąc temu została pogryziona - acz trzeba jej przyznać, że w kaszę sobie nie dała dmuchać i odgryzała się dzielnie - przez dwa inne (zawsze chodzące we dwójkę) psy z sąsiedztwa, gabarytów podobnych do psa-ex-strażnika. Toteż ma teraz lekką schizę na punkcie większych psów.

Wczoraj z zabawy przeszło w początek jatki między psem-ex-strażnikiem a Tajgą, udało mi się zareagować szybko i po prostu kopniakiem odgoniłem przeciwnika. Wcześniej nigdy bym psa nie kopnął, ale chyba też mam już schizę: to nic fajnego po takiej walce martwić się czy aby Tajga nie złapała wścieklizny (w Chinach nie ma wymogu szczepienia psów przeciw tej chorobie) i czy aby jej kiszek nie poszarpali (bo efekty psich jatek potrafią być naprawdę krwawe).

Dziś - alas! - kolejna runda. Chwyciłem stojącego przy wejściu do czyjegoś domu mopa z ciężkim trzonkiem, ale do ciosów nie doszło, bo uwagę przeciwnika - i moją - odciągnęło na chwilę czyjeś wołanie i Tajga szczęśliwie zwiała z ringu.

Wołanie było skierowane do mnie. Cieć - nasz własny, blokowy - słysząc skowyty walczących psów, wybiegł za nami na ulicę. Z... lassem w ręku! Z normalnym, regularnym lassem z samozaciagającą się pętlą.

Co się okazało? Wcześniej sam próbował złapać psa-ex-strażnika, ale bezskutecznie. Pies nie w ciemię bity i zawsze odtruchtywał na czas. Pan znalazł we mnie potencjalnego sojusznika i poprosił, żebym złapał psa.

Stałem przez chwilę jak wryty, bo trochę się przestraszyłem, że - a kto to tam wie? - może pies poszedłby na pożarcie (zima się zbliża, wielkość odpowiednia). A do tego nie chciałem przyłożyć ręki. Zwłaszcza, że cieć - widząc mnie z tym ciężkim mopem - zapytał, czy chcę zabić psa, bo jeśli tak, to on mi pomoże! Powiedziałem, że nie chcę zabijać. Wziąłem lasso i ruszyłem z moimi psiakami (ale bez mopa) na ciąg dalszy spaceru (pies-ex-strażnik w międzyczasie się ulotnił).

W trakcie spaceru nasz nieproszony towarzysz znowu się do nas przyłączył, ale już nieagresywnie, po prostu razem z nami wrócił do domu. Powiedziałem cieciowi, że pies jest dla mnie za szybki i że nie udało mi się go złapać - zresztą to prawda, jest naprawdę szybki, zwrotny i bardzo inteligentny.

Jak się sytuacja dalej rozwinie? Nie mam pojęcia. Ale problem bezpańskich lub półbezpańskich (jak te dwa nierozłączne z sąsiedztwa) psów istnieje. Chińskie miejskie - o wiejskich nie wiem - psy nie sa generalnie dla ludzi groźne: po prostu się nas boją i schodzą nam z drogi. Tyle że szkoda tych zwierzaków :(.

Cd. historii: Co się stało z psem-strażnikiem