07/10/2010
Na codzień używa się w Chinach dwóch systemów zapisywania liczb – naszego (tj. arabskiego heheh: 1, 2, 3 itd.) oraz rodzimego chińskiego. Poza tym istnieje specjalny zapis finansowy, w którym liczby trudniej “przerobić” na inne, tj. sfałszować, i którego używa się np. w bankach czy na banknotach.Oto różnice między systemem codziennym rodzimym a systemem finansowym (F – system finansowy, C – system codzienny):
F C wymowa w systemie pinyin
零 零 0 ling2
壹 一 1 yi1
贰 二 2 er4 (oprócz 二 na codzień stosuje się też 两 liang3, zależy od kontekstu)
叁 三 3 san3
肆 四 4 si4
伍 五 5 wu3
陆 六 6 liu4
柒 七 7 qi1
捌 八 8 ba1
玖 九 9 jiu3
拾 十 10 shi2
佰 百 100 bai3
仟 千 1 000 qian1
萬 万 10 000 wan4
億 亿 100 000 000 yì4
Są “drobne” różnice, nie? Niby na codzień oglądam banknoty, ale nigdy się nie uczyłem systemu finansowego, dlatego np. do dziś nie wiem, ilu pieniędzy nie wygrałem w “bo bing” – były w kopercie opisanej krzaczkiem “finansowym” i głupio mi było wypytywać LOL..
Inna ciekawa rzecz na temat liczenia to gesty. My tez pokazujemy cyfry wystawiając odpowiednią ilość palców, ale Chińczycy używają do tego tylko jednej ręki (poza jednym – opcjonalnym – wyjątkiem, liczbą “10″, którą można pokazać na dwa sposoby). Poniżej wklejam fotki z wikipedii:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za przeczytanie tego posta i chętnie przeczytam Twój komentarz!